Een gebeurtenis op een mooie, gezellige zomerdag eindigde in een spannende ontknoping. Ik was lekker in de tuin aan het schommelen en had plezier met mijn broertje en zusje. Toen mama even wegliep om drinken te halen en even later terugkwam, was ik spoorloos verdwenen. Broer en zus wisten van niks. Na alles afgezocht te hebben, raakte mama in paniek. Er was inmiddels al een uur verstreken en er was geen Inge te bekennen. De buren werden geraadpleegd en de straat werd systematisch doorzocht.
Ineens kwam het moederinstinct naar boven en toen dacht mama: “Ze zal toch niet in bed zijn gaan liggen?” En jawel hoor, daar lag ik tevreden met een duimpje in mijn mond te slapen. Van opluchting pakte mama mij stevig vast en knuffelde me flink. Ik schrok me dood en was me van geen kwaad bewust en van de schrik barstte ik in huilen uit. Eind goed, al goed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten